ايجاد نشاط و شادابي يكي از مؤثرترين راه ها براي افزايش بهداشت رواني در جامعه است، مدرسه بعنوان يك نهاد مي تواند با بوجود آوردن زمينه ها و برنامه هايي باعث هر چه شاداب كردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگي كردن بوجود آيد خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان هاي شاد زندگي خود را تحت كنترل دارند، مسئوليت پذيرند، هدفمند هستند، ديد مثبت به زندگي دارند. آينده نگر واميدوارند و در مقابل مشكلات و سختي ها از پاي نمي نشينند، قرآن دين اسلام را دين شادي معرفي نموده و مهمترين عوامل شادي را محبوبيت، مقبوليت و موفقيت، ايمان، هويت ملي و فرهنگي، خلاقيت عارفانه و حل مسئله ذكر كرده است، روانشناسان شادي و شور و نشاط را محرك انسان ها براي عمل مي دانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق مي دانند.

شادی حاصل احساس " سعادتمند بودن " است و سعادتمندی حاصل احساس سیر طبیعی زندگی و در مسیر رشد قرار گرفتن است . در این حالت فرد به زندگی دیگران علاقمند می شود و به آن ها عشق می ورزد . احساس رضایت و شادی سبب پیدایش حالت روانی مختلفی می شود که دوستی ، عشق ، محبت ، امیدواری ، خوش بینی ، مسرت ، همراهی ، همدلی و پذیرش از نمونه های آن است .

شادی ، حاصل ارتباطی سازنده بین فرد و خدایش ، بین فرد و همنوعانش ، بین فرد و وظایفش در جامعه است . کسانی که احساس عشق و امنیت می کنند ، بسیار کمتر از دیگران دچار بیماری و سانحه می شوند . شادی مقوله ای درونی است که با عشق و امنیت همراه است و جز با تلاش های فردی به دست نمی آید . باید برای افزایش عناصر مثبت شادی و کاستن از عناصر منفی آن با امیدواری تا وقتی که کوشش ها به شکوفه بنشینند بردبار و صبور بود .

شاد زیستن برای دانش آموز به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد. زیرا سلامت روحی، روانی و جسمانی او را تامین می‌کند.میزان شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. در مدرسه خالی از شادی، سخن‌گفتن از شادی قدری مشکل خواهد بود. یکی از مشکلات هر جامعه، غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماری‌های مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. زندگی با شادی و نشاط معنا پیدا می‌کند و در پرتو آن دانش‌آموزان به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی می‌توانند پله‌های ترقی را بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعه‌ای است که عناصر شادی‌آفرین در آن فراوان باشد.‏در گذشته به‌نظر می‌رسید که وظیفه آموزش و پرورش، تولید عده‌ای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند، اما چنین می‌نماید که در قرن جدید نظام‌های آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته‌اند و سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است: شوق زندگی کردن را به دانش‌آموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم که درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.‏در آموزش و پرورش مدرن، افزون بر مهارت‌های خواندن، حساب کردن و نوشتن، نیازهای جدیدی در قالب کسب مهارت زیستن و حل مسأله و چگونگی رویارویی با چالش‌های هزاره سوم مطرح شده است. هرگونه ارتباط و تعلیمی که بدون روح تحرک، پویایی و شادی باشد، به شکست منتهی می‌شود. 

شادی در مقابل غم وافسرگی یکی از حالات روحی ما انسانها است که برای سلامتی جسم وروح ما ودیگران بسیار موثر ومفید می باشد . انسانهای شاد کمتر دچار بیماری های جسمی می گردند و عموما انسانهای شاد افراد متعاد ل از نظر روحی می باشند .
محیط مدرسه نیز که شامل معلمان وکارکنان و دانش آموزان می باشند نیاز به شادابی و طراوت دارد و مدیر و معلم با نشاط موج شادمانی و شادابی واقعی را در مدرسه ایجاد می کند . چهره های اخمو و خیلی جدی در محیط مدرسه که تعداد زیادی انسانها درآن فعالیت دارند موجی از غم وسردی را در روحیات تزریق می کنند . آنان نه خود زندگی مفیدی دارند واز آن لذت می برند نه به دیگران فرصت عشق و محبت را می دهند . برای یک مدرسه شاداب چه کارهایی می توانیم انجام دهیم ؟